İhsân ve Murâkabe Hâli

İhsân ve Murâkabe Hâli

Cenâb-ı Hak buyuruyor: “Onlara (olup bitenleri) tam bir bilgi ile mutlakâ anlatacağız. Biz onlardan gâip değiliz. (Yâni onlardan uzak ve habersiz değiliz, her şeye şâhidiz.)” (A’râf, 7) Rasûlullah (sav) buyurdular: “Îmânın en üstün mertebesi, nerede olursan ol, Allâh’ın seninle beraber olduğunu bilmendir.” (Heysemî, I, 60) Abdullâh bin Abbâs (r.anhümâ) şöyle anlatır: Bir gün Allâh Rasûlü (sav)’in terkisinde bulunuyordum. Bana: “-Yavrucuğum, sana bâzı kâideler öğreteyim.” dedi ve şöyle buyurdu: “-Allâh’ın buyruklarını gözet ki, Allâh da seni gözetip korusun. Allâh’ın (rızâsını) her işte önde tutarsan, Allâh’ı önünde bulursun. Bir şey isteyeceksen Allâh’tan iste. Yardım dileyeceksen, Allâh’tan dile!..” (Tirmizî Kıyâmet, 59/2516) Diğer bir rivâyette de şöyle buyrulmaktadır: “Allâh’ın emir ve yasaklarını gözet ki, O’nu önünde bulasın. Bolluk içindeyken (emirlerine bağlı kalmakla) Allâh’ı tanı ki, O da darlığa düşünce (kurtarmak sûretiyle) seni tanısın…” (Ahmed, I, 307) Efendimiz (sav), bu sözleriyle ihsân hâlinin özünü ve tezâhürlerini ne güzel hulâsa etmiştir…  Her Güne Bir Esma-ül Hüsna (Allah’ın En Güzel İsimleri) el-Bâıs: Kullarını gafletten uyandırmak için onlara peygamberler gönderen, elçilerle ve gönderdiği kitapları ile ruhları uyandıran, kıyamet gününde ahiret hayatını başlatmak üzere ölüleri dirilten ve kabirlerinden çıkararak, yeniden hayata döndüren demektir. Kısa Günün Kârı Günlük hayâtımızda bir çift gözün kendisini gördüğünü sezen bir insan, nice yanlış söz ve davranıştan el çekiyor. Üstelik ona cezâ vermeyecek bir çift cılız göz karşısında… Aynı şekilde ihsân hâli üzere yaşayan mü’min kişi, Allâh Teâlâ’nın kendisini gördüğünü ve düşündüğü, konuştuğu, yaptığı her şeyi bildiğini idrâk eder. Lügatçe ihsân: Allah’ı görür gibi ibadet etmek. Güzel bilmek. Güzel eylemek. murâkabe: Sözlük manası, kontrol etmek demektir. Istılah manası ise, kulun, bütün hâllerinde, Allahü teâlânın kendini gördüğünü bilmesi ve Onu unutmaması demektir. Bir diğer manası da nefsi kontrol etmek, ondan gâfil olmamaktır. mertebe: 1. Erdem, fazilet. 2. Haysiyet, onur, şeref. kâide: Esas. Temel. Düstur. Nizam. Yol. tezâhür: Ortaya çıkma, belirme.

xx