Abdestsiz Emzirmedim

Çanakkale’de medfun, meşhur alimlerden Ahmet Bican ile Mehmet Bican kardeşler vardır. İkisi de kendilerini her çeşit ilimle yetiştirmiş. Bir gün kardeşlerden biri kürsüde halka vaaz verirken, diğeri kapıdan bakıp tebessüm edip geri dönüyor. Daha sonra vaaz veren kardeş, tebessüm edip çeri girmeyene “Niçin içeri geçmedin de kapıdan bakıp tebessüm ederek geri döndün?” diye sorunca şu cevabı alıyor: “İçeride adım atacak yer bulamadım, öyle ki melekler dahi sıkışmışlardı. Senin sohbetine meleklerin geldiğini görünce hoşuma gitti ve tebessüm ettim.”

Bunun üzerine vaaz veren, “Kardeşim melekleri görüyor da ben niçin göremiyorum?” diye üzülüyor. Bunun nedenini bir türlü bulamıyor. Yaşlı annesine bu meseleyi anlatıyor. “Anne benim ile kardeşim arasında bir fark göremiyorum, aynı hayatı yaşıyoruz, aynı ibadetleri yapıyoruz ama o melekleri görebiliyor, ben göremiyorum. Anne, iyi düşün, sen bizi büyütürken ikimiz arasında farklı davrandığın oldu mu?”

Annesi biraz düşündükten sonra “evladım aslında olmadı. Belki şu olay senin melekleri görmeni engelleyebilir: Bir gün namaza yeni durmuştum. O sırada sen ağlamaya başladın. Evde bulunan komşu kadın seni kucağına alıp emzirdi. Namazdan sonra o kadına “Abdestli miydin?” diye sorduğum da “Hayır” cevabını vermişti. Oğlum ben ikinizi de hiçbir zaman abdestsiz emzirmedim.”

Davut Can, “Eğitimin Merkezi  Ev-Anne ve Babanın Rolü”

Dipnot: “Çocuk eğitimi doğumundan yirmi yıl önce başlar”

Annelerimize ve anne adaylarımıza  küçük bir tavsiye…

-Şu ana kadar abdestsiz emzirdiğimiz olduysa da bundan sonra elimizden geldiğince bu hususa dikkat etmeye çalışalım. Nitekim yapılması gereken bir iş tam manasıyla yapılamıyorsa, ondan tamamen yüz çevrilmemelidir…İmkanlar nisbetinde yapılmaya gayret edilmelidir…